Singing in the rain

Nadat we Geelong vorige week maandag verlaten hadden, zijn we doorgereden naar de Great Ocean Road. We reden over een slingerende weg langs de oceaan. Af en toe zijn we uitgestapt om naar de prachtige ruige kustlijn te kijken. Ook hebben we nog ergens pannenkoeken gebakken (wat best lastig was met de harde wind). Langzaam zijn we richting Lorne gereden waar we zijn afgeslagen naar een bushcamping in de heuvels. We waren net op tijd voor een mooi plekje in de schaduw. Later die avond bleven er maar busjes aankomen totdat het helemaal vol stond.
De volgende ochtend kregen we van de ranger een kaartje met wat tips. Via een dirt road zijn we naar Erskine Falls gereden. Onderweg zagen we veel papegaaien en een wallaby (een kleine buideldier die op een kangaroo lijkt). De korte wandeling naar de watervallen deed me het meest aan Nieuw Zeeland denken met veel varens en groen om ons heen. Via een andere route en een uitkijkpunt over een rivier die in de oceaan stroomt zijn we weer in Lorne aangekomen. Langzaam zijn we via de bochtige oceaanweg naar Kennett River gereden. Daar vonden we een paar koala's in de bomen. De meeste lagen voor pampus op 2 takken, maar net toen we weg wilden gaan ging er eentje eten. Erg leuk om te zien! We hebben nog een rondje landinwaarts gemaakt waar we nog een aantal koalas zagen. Het was inmiddels redelijk laat en er was geen bushcamping in de buurt. In Marengo vonden we een leuke camping vlak aan de oceaan. We hebben daar vaak naar de hoge golven gekeken die woest op de rotsen beukten. Ook s nachts konden we dit goed horen.
De volgende dag kwamen we langzaam op gang (douchen, broodbakken, water aanvullen) en vertrokken pas na het middaguur van de camping. We hebben toen eerst een wandeling gemaakt door een regenwoud waar we enorm grote gumtrees zagen. Vervolgens zijn we richting de vuurtoren van Cape Otway gereden. Onderweg vonden we een aantal koalas die uiteraard weer lekker lagen te chillen. Het is wel grappig dat als je ergens stopt om de beertjes te zoeken er binnen de kortste keren een aantal andere auto's met toeristen stoppen. Om 8 uur wordt het alweer donker. Meestal zoeken we tussen 4 en 5 uur s middags een camping, zodat we genoeg tijd hebben om even te relaxen, eten te koken en af te wassen voordat we geen hand voor ogen meer zien. Vandaag hebben we een camping aan Johanna Beach gevonden. Daar hebben we de auto eerst in de schaduw op de parkeerplaats gezet. Ik snap niet dat er zoveel mensen zijn die gewoon midden in de zon gaan staan. Dat is zo heet en de zon is hier zo fel. Ze dragen meestal ook helemaal geen hoed en insmeren met zonnebrand heb ik nog nooit iemand zien doen. Onbegrijpenlijk! Langs het strand van Johanna hebben we heerlijk door de branding gelopen. Zwemmen is hier best gevaarlijk. Er is een sterke onderstroming, er zijn veel rotsen en de Soutern Ocean is erg ruig hier. Maar dat geeft weer prachtige uitzichten!
Vrijdagochtend regende het en zijn we vroeg vertrokken om het laatste stuk van de Great Ocean Road te voltooien. We hebben de 12 Apostelen, de London Bridge en de Bay of Islands bekeken. Dit zijn rotsformaties door het water uitgesleten uit de zandsteen rotsen. Erg mooi, maar vandaag ook erg nat. 's Middags zijn we richting het nationale park The Grampians gereden. In Dunkeld vonden we in een public toilet een gratis douche. Daar hebben we natuurlijk gebruik van gemaakt! Net buiten het dorp lag een Rest Area met uitzicht op een van de bergen van de Grampians. Hier hebben we geslapen, nadat we gezellig op bed de dvd "Singing in the rain" hadden bekeken. Bij de huurauto zat namelijk een dvd-speler.
De volgende dag zijn we de Grampians ingereden (na weer een heerlijke warme douche!). We zagen verschillende wallabies en mooie uitzichten. We zijn naar verschillende uitzichtpunten gereden, hebben een paar wandelingen gemaakt en zijn toen over een dirtroad naar een camping midden in de bush gereden. Daar hebben we heerlijk gecampeerd.
De volgende ochtend hebben we tegelijk met de kangaroos ontbeten. Daarna hebben we over de rode gravelwegen een tochtje gemaakt. Toen we ergens stilstonden om een foto te maken, stopten er meteen een andere auto met Aussies die vroegen of alles goed met ons was. Dat was erg aardig, maar gelukkig hadden we dit keer geen hulp nodig!
We reden door een gebied waar een paar maanden eerder een grote bosbrand was geweest. Bepaalde delen van het park waren daardoor afgesloten. In het visitor centre hadden we een uitspraak van een Aboriginal gelezen. Hij zei dat mensen respect moeten hebben voor het vuur, maar dat toen de blanken kwamen ze er alleen maar bang voor waren. Hier in Australia heeft het bos geen humuslaag. De gumtrees (eucalyptusbomen) laten hun bladeren vallen en ook de buitenste laag van hun barst. Dit vergaat niet, maar blijft gewoon op de grond liggen. Op een bepaald moment is er zoveel brandbaar spul en is het zo warm dat er een bosbrand ontstaat. Na de brand is er veel voldoende voedsel voor het bos. Zo houdt de natuur het bos gezond. De gumtree bijvoorbeeld heeft zichzelf tegen het vuur weten te beschermen. In de bast zit een soort van olie waardoor de boom niet doodgaat. De graspollen verbranden alleen van buiten. Nu een paar maanden na de bosbrand was het prachtig om te zien dat er uit zwartgeblakerde graspollen nieuwe groene grassprieten groeiden. Ook de gumtrees hadden al nieuwe takjes en bladeren. Dit geheel vormde een mooi contrast met de zwarte grond. Soms was het vuur de weg niet overgestoken (wellicht door de inzet van de brandweer) en had je aan beide kanten een heer ander soort bos. Ik vond het prachtig om dit natuurverschijnsel hier zo goed te kunnen zien. Respect voor het vuur heb ik er zeker door gekregen!
Verderop zijn we naar een watervalletje gelopen en hebben we nog wat kangaroos en de zeldzame Redneck wallaby zien wegspringen toen we via een dirtroad het park verlieten. Later die middag vonden we een camping area aan een meertje met veel vogels en een mooie zonsondergang.
's Nachts was het erg koud geweest. De laatste dagen slapen we dan ook niet met de tent aan de auto, maar gewoon helemaal binnen. Dat is wel krapper, maar een stuk warmer. Het is hier echt herfst! Gelukkig hadden we op deze gratis camping een solarshower met lauw water. Heerlijk verfrissend! De rest van de dag hebben we vooral gereden. Eerst via binnendoorweggetje naar de staat South Australia en vervolgens via de motorway richting Adelaide. In een wijngebied hebben we afgelopen nacht gecampeerd tussen de wijnranken.
Zomeeteen gaan we naar Adelaide en de komende dagen naar andere nationale parken in deze staat. Daarna zien we wel weer verder.

Groeten vanuit Down Under,

Nynke & Steven