We gaan nog niet naar huis (of Australia)

Een tijdje terug hebben we onze terugvlucht geboekt voor zaterdag 26 juli 2014. We zouden vanuit Kuala Lumpur vliegen, maar daar hebben we het niet echt naar ons zin gehad. In Singapore daarentegen 2 jaar geleden wel, dus vliegen we vanuit die stad terug naar Amsterdam.

Maar daar zijn we nog lang niet. De afgelopen weken is er veel gebeurd. Nadat we Wanaka op 23 januari hadden verlaten zijn we via de Haast Pass door de bergen naar de kust gereden. Onderweg hebben we verschillende stops gemaakt bij prachtige watervallen. Ook hebben we een mooie wandeling door het moeras naar een hele oude boom gemaakt en langs de ruige westkust. De volgende dag zijn we naar Fox Glacier gereden. Het was mooi weer en 's middags was er nog plek om in een klein groepje op de gletsjer te gaan lopen. Onze warme kleding kwam daar goed van pas. Normaal gesproken regent het er veel, maar wij hadden droog weer. De Chilense gids vertelde veel interessante dingen en was zelf ook eigenlijk een reiziger. We hebben dus nog wat tips uitgewisseld. Met ijzers onder onze schoenen hebben we een uur op de gletsjer zelf gelopen. Het was prachtig om het blauwgekleurde ijs van dichtbij te bewonderen.
De volgende ochtend zijn we naar een andere gletsjer in de buurt gereden, Franz Jozeph Glacier. We hebben een leuke wandeling gemaakt totdat we een panorama op het landschap hadden: Bergen, sneeuw en gletsjer; prachtig! Vervolgens zijn we doorgereden naar de kust en hebben daar over weer een track naar een uitkijkpunt gelopen. Tussen de wolken door kwam opeens Mount Cook tevoorschijn; het hooste punt van NZL. Het uitzicht was heel afwisselend. In een oogopslag zagen we de oceaan, lagune, regenwoud, bergen, gletsjer en eeuwige sneeuw.
Zondag 26 januari regende het toen we wakker werden en zou het blijven regenen totdat we gingen slapen. 's Morgens zijn we snel van de DOC-camping vertrokken en in Hokitika naar het National Kiwi Center geweest. Eerst hebben we de eels (grote paling) van ruim 1 meter en 100 jaar oud gevoerd. Daarna zijn we naar de kiwi vogels gaan kijken. Deze vogels kunnen niet vliegen, hebben geen vleugels meer en lijken een beetje op kiwifruit. Duizenden jaren lang waren er geen roofdieren in NZL, waardoor er een heleboel vogels zijn ontstaan die niet meer kunnen vliegen en vluchten. Doordat de Maori en blanken roofdieren mee haddden genomen, zijn er veel van deze "flightless birds" al uitgestorven en ook met de kiwi gaat het niet goed. Het zijn nachtdieren, dus in het wild kun je ze bijna niet zien. Vaak horen we ze wel net voodat we gaan slapen als we op een DOC-camping in een natuurgebied zijn. In dit kiwicentrum in Hokitika hebben ze een kiwi-paartje waarvoor ze nacht en dag hebben omgedraaid met kunstlicht. Zo konden we ze prachtig zien. Ze hebben een vreemd loopje en zoeken met hun lange snavel in de grond naar onsecten. Echt geweldig! 's Middags hebben we op een DOC-camping vooral binnen in de Van gezeten. Het bleef maar regenen!
De volgende dag was het prachtig weer. De camping was in een voormalig Goudzoekersstadje waarvan niets meer over was behalve dat het de naam aan de camping gaf: Goldsborough. Er lag een schaal om zelf in het stroompje naast de camping goud te gaan zoeken. Dit heb ik even geprobeerd, zonder succes. Na een mooie wandeling ontmoette we een aantal "vaste campinggasten" die elkaar ieder jaar weer hier tegenkomen. De reden: goudzoeken. Onze buurman had in 4 uur tijd 1 gram goud gevonden. Tegenwoordig vinden ze niet zoveel goud meer, want (zegt hij) de landgenoten van het Noorder Eiland komen onze goud pikken. Het schijnt dat de bevolking van de 2 eilanden elkaar niet zo erg mogen. Het grappige was dat hij het jammer vond dat de grote verhuurbedrijven ook deze camping promootte, waardoor er iedere dag grote mobilehomes een nachtje kwamen slapen. Jaren geleden had hij 1,5 week helemaal alleen op de camping gestaan. Geweldig vond hij dat. Maar intussen maakte hij die dag met iedereen een praatje, wat hij volgens mij stiekem veel geweldiger vond.
Nynke miste de bergen alweer, dus zijn we de volgende ochtend richting Arthur's Pass gereden. Eigenlijk viel het best meer hoe stijl het was. In de bergen hebben we nog wat gewandeld en vervolgens een mooie camping uitgezocht. Iedere onbewolkte avond hebben prachig zicht op de sterren. Vooral de Southern Cross en Pointer Sisters (sterren die je alleen op het zuidelijk halfrond kunt zien) vindt ik geweldig om te zien. Hoe koud het ook is als ik s nachts naar de wc moet, ik kijk altijd even naar deze groep sterren. Ook deze avond in de bergen was het onbewolkt en konden we de sterren vanuit onze stoel en bed bekijken: geweldig!
De volgende ochtend zijn we weer terug naar de westkust gereden. De snelweg loopt pal langs het strand (of over de kliffen!) wat prachtige uitzichtend opleverd. Die dag zijn we naar de Pancake Rockes gegaan. Erg touristisch, maar de rotsformaties (lijkend op een stapel pannenkoekekn) zijn erg mooi!

De volgende morgen zijn we langs weer een prachtige kustlijn naar net noorden gereden. Voorbij Karamea loopt de snelweg opeens over in een gravelroad (daar hebben we hier in NZL al heel vaak op gereden) die aan het einde gewoon het pad over de DOC-camping wordt. Noordelijker kun je langs deze kust per auto niet komen! Het was een prachtige camping. We kozen een plekje onder de bomen aan het strand waar we een mooie zonsondergang hebben gezien. Uiteraard hebben we er mooie wandelingen gemaakt o.a. naar Limestone Arches en grotten waar je zo naar binnen kunt lopen. Aan het plafont in een van de grotten zagen we Glowworms (wormpjes die licht geven). Erg leuk om te zien.
Na 2 nachten in het paradijs zijn we samen met een Duitse jongen naar de stad gereden. Met een tentje trok hij al liftend door het land. Het was gezellig om hem een lift te geven.

Afgelopen weekend waren we bij verschillende meren van Nelson Lakes NAtional Park. Uiteraard hebben we daar gewandeld en gezwommen in het koude water. Daarna is een koude douche (de eerste in 4 dagen) een luxe! We werden alleen helemaal gek van de zandvliegjes. Die heb je in NZL zo ongeveer overal, maar hier was het extreem. Het zijn een soort fruitvliegjes, iets groter, maar super irritant!

Na 2 nachten zijn we doorgereden naar Collingwoon in Golden Bay. Ook dit was weer een mooie rit. Onderweg hebben we verschillende stops gemaakt bij fruitstalletjess. Daar kochten we blueberries en veel groentes. Op de camping in Collingwood ontmoette we 3 motorbikers. Ze hadden op het strand net een hele emmer vol cockels (schelpen) gevonden. Dat was hun gratis avondeten en wij mochten ook meeeten. En het was zo lekker dat ik de volgende ochtend bij eb zelf op zoek ben gegaan naar deze schelpen.
Na weer een camping bij weer een prachtig strand zijn we weer de bergen in gereden. Daar was een goedkope camping op een heel groot stuk grasland met basic tpoilets en een solar shower. Met lange zwarte kabels in de zon probeerde men het water lekker warm te krijgen. Dat lukte best aardig en omdat er niemand anders op de camping stond, konden we midden in de natuur naakt douchen; heerlijk tussen het gras in de zon!
De volgende dag heeft het weer 24 uur geregend. We hebben bboodschappen gedaan, naar een andere camping gereden met een keuken en warme douches. Veel meer kun je op zo een dag niet doen. De volgende dag was het weer schitterend weer en hebben we ene wandeling door Abel Tasman National Park gemaakt. Het is een gebied met prachtige baaitjes waar we lekker het water in zijn geweest. Het was weer een heerlijke dag!

We hebben al meer dan 4.000 km over het zuidereinland getourd; elke keer weer anders, maar vaak netzo mooi. Ook hebben we al over een heleboel "one lane bridges" gereden. Meestal hebben we niet voor een tegenligger moeten wachten, want er is bijna geen verkeer. Ongeveer de helft van alle voertuigen die we tegenkomen zijn of huurautos of busjes/autos gekocht door backpackers.

Onderweg komen we de meest interessante mensen tegen. Mensen die per fiets maanden door NZL trekken, of een jonge Duitser die lieftend met zijn tentje op reis is of 3 mannen op de motor. Allemaal hebben ze een mooi verhaal.


We hebben het erg naar ons zin in Nieuw Zeeland. Een tijdje terug hebben we zelfs onze vlucht van Auckland naar Sydney verplaatst naar vrijdag 28 februari. Zo kunnen we nog wat langer in onze simpele campervan genieten van dit mooie land!
Donderdag as nemen we de veerbood van Picton naar Wellington op het noordereiland. Ik ben benieuwd of het daar echt zo erg is als men hier op het zuidereiland beweerd.

Groeten Nynke & Steven

PS Er staan meer fotos op de fotosite