We gaan verhuizen!

Coucou a tous!

We hebben een principe-overeenkomst voor het huren van een groot huis met verschillende schuren, een atelier, 2 caves (wijnkelders), een klein huisje, grote (groente)tuin en een stukje bos! Het huis ligt in Roussac in het departement Haute-Vienne in de prachtige regio Limousin. Volgend voorjaar willen we gaan starten met onze biologische groentetuin. Maar daarover later meer.

Nadat we de boerderij in de Tarn verlaten hadden, zijn we naar de het departement Ariege gereden. De zomervakantie stond op het punt te beginnen, dus hebben we nog een keer geprofiteerd van het laagseizoenstarief op een camping bij Foix. Het was erg lekker weer en tijd voor een was. Maar toen deze eenmaal aan de lijn hing, werd het bewolkt en hoorden we het onweer naderbij komen. Gelukkig hebben we aan ons busje een luifel waaronder de was alnog drooog kon worden.
De volgende ochtend hebben we een bezoek gebracht aan Foix. 's Middags zijn we naar de ondergrondse rivier Labouiche gegaan. Met een klein groepje gingen we in bootjes door de druipsteengrot met een ondergrondse waterval. Dit was erg indrukwekkend.
Vervolgens zijn we naar de grot van Le Mas-d'Azil gereden. Tegenover een heuvel met daarin een enorme grot hebben we twee nachten geslapen. Ondertussen hebben we in de buurt twee wandelingen gemaakt, gekeken naar een groep die voor het gat in de heuvel gingen bungy-jumpen en toen alle andere toeristen weg waren hebben we op het grasveld voor de grot lekker gegeten en ontbeten.

Daarna zijn we in de hitte verder door de Pyreneeen richting Spanje gereden. Daar was het zelfs nog heter en droger. Toen we tijdens de lunch ergens in de schaduw geparkeerd stonden, werden we door de politie weggestuurd. Met een kampeerbusje ben je in Spanje slechter af dan in Frankrijk. Er zijn een stuk minder officiele plekken waar je mag overnachten. En de locaties in Frankrijk liggen vaak op de mooiste plekjes (zelfs mooier dan campings!).
Pas na zonsondergang werd het minder heet. Toen heb ik twee emmers water over me heen gegooid om nog een beetje meer af te koelen; heerlijk! Op een saaie parkeerplaats hebben we met openstaande ramen en deuren overnacht.

Toen we op een doorgaande weg reden moesten we opeens stoppen voor een hele grote kudde schapen en geiten. Gelukkig konden we nog net in de schaduw staan, want het duurde echt minuten lang voordat de hele troep was langsgetrokken. Ondertusssen beukte ze tegen onze voorbumper aan en manouvrerden ze zich tussen onze auto en de vangrail door. Ook de mannetjes met grote hoorns die een krassend geluid maakten (gelukkig hebben we een oud busje).
Ook moesten we boven op een berg stoppen, omdat de motor te heet dreigde te worden. Na even van het uitzicht genoten te hebben, had ik het brilliante idee om het koelvloeistof bij te vullen. Toen ik de dop van het recevoir afhaalde kwam er natuurlijk hete lucht uit en liet ik deze los terwijl ik een paar stappen achteruit deed. Het kookend hete water spoot er al klotsend uit.
De dag ervoor had ik nog hele theorieen over elkaar helpen. Een Spaans jongetje zat in de auto op zijn opa te wachten. Toen hij erge dorst had hebben we hem een glaasje water gegeven. Bij terugkomst van zijn opa bleek het stuur "op slot" te zitten. Ik heb toen geholpen door de auto uiteindelijk te starten. Mijn theorie was dat als je iemand helpt je niet direct iets van hem terug hoeft te verwachten, want de volgende keer dat jij hulp nodig hebt zal iemand anders jou zonder tegenprestatie helpen. Een soort van oneidige visuele cirkel die ooit jou hulp zal bieden. Helaas werkte die theorie nog niet bovenop de Spaanse berg. Er waren wel Spaanse passanten en toeristen die een tussenstop maakten, maar niemand toonde enige meedeleven. Misschien dat de hulp ons toekomt als we het nog meer nodig hebben.

Nadat we een tijdje rustig hadden afgewacht tot de motor enigzinds was afgekoeld (Uhhh... dit lieg ik. Eigenlijk waren we lichtelijk in paniek zo in de middle of nowhere bovenop een berg in de hete zon!) kon ik netaan de dop pakken. Gelukkig konden we verder rijden zonder de ANWB te hoeven bellen.
Na een korte rit bergafwaards (dus lekker verkoelend voor de motor) vonden we een leuk plekje in de schaduw naast een meer. Daar konden we lekker lunchen en siesta houden om de ergste hitte te trotseren. Ook zijn we daar even het klooster van Sopeira binnen gegaan.
We waren toe aan verkoeling en zijn even verderop naar een camping met zwembad gegaan. Er stonden redelijk wat Duitsers op de camping. De volgende ochtend na hun uitschakeling op het EK vond ik het gewoon heerlijk om in mijn blauwe shirt met Franse vlag over de camping te lopen. Onze buren kregen spontaan ruzie bij het aankoppelen van de caravan, omdat ze gewoon erg chagerijnig waren.

's Nachts had het flink geregend en dus was het flink afgekoeld, maar we hadden al besloten om terug naar Frankrijk, terug naar de Limousin te gaan. Wel hebben we nog een heerlijke wandeling door de Spaanse bergen gemaakt langs beekjes met ijskoud water en prachtige watervallen.
In de Spaanse stad Vielha bleken de parkeerplaatsen afgesloten omdat de Tour de France daar een aantal dagen later zou starten. Het was dus lastig om boodschappen te doen, omdat de politie mij wilde wegsturen. Nadat ik mijn beste Spaans had opgehaald, mochten we per hoge uitzondering 5 minuten blijven staan. Heerlijk; als de Tour langskomt is je stad 3 dagen van te voren al bijna onleefbaar! Volgende keer gaan we wel naar de Pyreneeen als de Tour in de Alpen is.

Toen we terug in Frankrijk waren hebben we een bezoek gebracht aan de restanten van de Gallo-Romeinse villa Montmaurin. Vooral het prive badhuis was redelijk goed bewaard gebleven met marmeren pilaren en muren, zwembad en vloerverwarmingssysteem. Echt super mooi en interessant.
Die middag zijn we naar een boerderij gereden waar we vorig jaar een paar dagen geholpen hadden. De familie vond het erg leuk dat we even langskwamen. Ik kreeg alleen steeds meer last van mijn tand. Het was inmiddels zaterdag en dus erg lastig om een tandarts te vinden. Toen we even op de markt gingen buurten bij onze gastvrouw had zij net een klant die tandarts was. Dus daar stond ik met mijn mond open midden op de markt van Carbonne. We gingen samen naar een apotheek waar de tandarts mij mondwater en een antibiotica-kuur heeft gegeven.
Op zondag kon ik wel naar een tandarts. Nadat hij een foto had gemaakt, gaf hij aan dat ik over een aantal dagen een wortelkanaalbehandeling moet hebben. Als we dat positief bekijken: dan kunnen we meteen een tandarts in de Limousin uitproberen.
Toen we verder naar het noorden reden kwamen we onderweg toeterende auto's met Franse vlaggen tegen. In sommige dorpjes zagen we af en toe een Portugese vlag uit het raam hangen. De spanning voor de EK-finale werd opgebouwd. Wij hebben de wedstrijd in de Irsish Pub in Caussade bekeken: ik in mijn Franse shirt en Nynke kreeg de Franse vlagop haar armen gesminckt. Er hing een beetje een sfeer van "we zijn al kampioen". Helaas werd die arrogantie flink afgestraft tot vreugde van de Portugezen die achterop het terras zaten.

De volgende ochtend hing er een grauwe deken van dichte bewolking boven Caussade. Op de markt hebben we voor een paar euro tweedehandskleding gekocht (Nynke 3 broeken en 3 shirts; Steven 3 broeken) en ook alvast wat lakens voor ons huis. 's Avonds hebben we overnacht op een mooi plekje langs de Dordogne.

Op woensdag 13 juli hadden we afgesproken met de eigenaar van het huis in Quinsac. Eerst hebben we in zijn tuin een paar kilo kersen geplukt. Daarna hebben we nog wat gesproken over het huurcontract en besloten dat we het zouden gaan huren! In principe vanaf 1 augustus met de bedoeling om het huis tzt te kopen.
's Avonds heeft men onze komst in een dorpje verderop gevierd met een grote vuurwerkshow (of had het toch met de nationale feestdag te maken?!?). Toen de DJ "Le Connemera" draaide zijn wij ook de dansvloer opgegaan. Ook de volgende avond was het feest in een dorp in de buurt, dit keer met vuurwerk boven het meer gevolgd door een optreden van de Belgische band. Dus lagen we twee dagen op rij laat op bed. Het is dan fijn dat we na 5 minuten lopen dan lekker het bed in kunnen duiken in ons busje! We hebben al een lijstje gemaakt met dorpsfeesten in de regio met vuurwerk en rommelmarkten waar we leuke handige dingen voor ons huis hopen te kopen.

Het is hier nu erg warm zomerweer. Ik ga de schaduw maar weer opzoeken!

Au revoir,

Nynke & Steven



P.S. Bedankt voor al jullie leuke reactie!

Foto's van deze trip en eerdere reizen staan op:
www.nynkestevenopreis.mijnalbums.nl