Schoonmaken en inrichten van onze Maison en France

Bonjour de Roussac!

We vinden het heerlijk in ons huis in Frankrijk. De afgelopen tijd hebben we veel schoongemaakt en meubels gezocht, zodat het steeds meer ons eigen plekje begint te worden. Het is ook lekker zomerweer en dus zitten we vaak lekker in ons tuintje te eten. Of aan onze grote eikenhouten tafel in de woonkeuken. En op de erg warme dagen nemen we na de lunch even sieste.

Maar ik ga eerst even terug naar de week voordat we de sleutel kregen. Toen hadden we het nog een soort van druk ook. Eerst moesten we een afspraak zien te maken bij een tandarts. Door de vakantie bleek dit erg lastig te zijn. Op een hete maandagochtend zijn we bij alle tandartsen in de wijde omgeving langs geweest. Toen we het eigenlijk hadden opgegeven en op weg waren naar een meertje om te lunchen, zwemmen en afkoelen zijn we nog bij een tandarts langsgereden. Deze had zowaar de volgende dag een plekje voor mij! Op onze eerdere reizen hoefden we nooit naar de tandarts. Een week na mij was Nynke aan de beurt. Een afspraak maken was zowaar nog moeilijker, maar in een toeristenkantoor hebben ze ons erg goed geholpen. Een van de medewerksters heeft zelfs haar schoonzus in Limoges om hulp gevraagd. Twee dagen later konden bij haar tandarts aldaar terecht.

Voordat we het huis mochten betreden, moesten we eerst een woonverzekering regelen. Maar voor een verzekering moesten we eerst een bankrekening in Frankrijk hebben en de bank wilde een kopie van een getekend huurcontract hebben. Of een afrekening voor water of electra, maar daarvoor heb je ook een Franse bankrekening nodig. Als alles in Frankrijk in visuele cirkels als deze werkt, wordt het nog een hele kluif om hier iets op te starten. Gelukkig hebben we bij een verzekeringskantoortje hier in de buurt iets kunnen regelen. Maar voordat we de sleutel en een brievenbus hadden, was er vanuit het hoofdkantoor al een aanmaning verstuurd.
Een bankrekening bleek nog lastiger. We hadden gekozen voor een "groene sociale" bank in Limoges. Tijdens een afspraak van ruim 1,5 uur bleek dat we moesten bewijzen dat we ons geld "netjes" verdiend hadden. De medewerkster zou contact opnemen met een speciale afdeling en ons daar binnen een paar dagen over berichten. Nadat we een paar dagen later niks gehoord hadden, hebben we zelf maar gebeld. Afwachten was het antwoord.
Dat hebben we niet gedaan. We zijn naar de lokale boerenleenbank gegaan en hebben nagevraagd wat voor documenten we nodig hadden. Dit document hebben we toen naar de bank in Limoges gemaild en er meteen even achteraan gebeld. Dit werd niet echt in dank afgenomen. Ook bleek het niet het juiste document te zijn. We moesten een aanslag van de Franse belastingdienst hebben. Maar hoe kan dat nou als je net aankomt? Inmiddels hebben we een rekening bij die lokale bank die ons gewoon geaccepteerd heeft met een Nederlandse aanslag. De afspraak duurde wel weer bijna twee uur waarin we samen 1001 handtekeningen en paraafjes hebben gezet onder legio documenten. Gelukkig hebben we een huis met kantoor waar we al deze documenten kunnen bewaren. En we konden eindelijk het water en de electra op onze naam zetten!

Het leuke van onze oude boerderij is dat er nog heel veel oude dingen liggen. Aan ons huis vast kun je via de bijkeuken binnendoor naar een werkplaats waar de vorige eigenaar leren schoenen maakte. Uiteraard heeft de familie al het specifieke gereedschap van hun vader meegenomen, maar er ligt nog steeds bruikbaar materiaal: zagen, diverse werkbanken, schroevendraaiers, buizen, stukken hout etc. Direct hiernaast zit de eerste schuur met cave 1 waar al wijn ligt opgeslagen. Hier staan nog originele werktuigen voor in de tuin waaronder een zijs om het gras met de hand te maaien. Dit heb ik een van de eerste dagen in onze tuin gedaan. Het duurde even voor ik de heupdraai onder de knie had, maar het was leuk om zo te beginnen. De volgende dag kwamen we in een andere schuur een grasmaaier op benzine tegen. Vooral Nynke vond het erg leuk om hiermee te werken. Het grote grasveld is door een buurman gemaaid. Ook hebben we al wat plantjes gekocht en zaadjes gezaaid. Het is erg laat in het seizoen, maar het is leuk om al te beginnen. We zien wel wat er van wordt.
In de tuin staan wat fruitbomen. We hebben al een paar keer een toetje gegeten met verse aalbessen of bramen uit eigen tuin.

In meerdere kamers van het huis ligt een prachtige parketvloer. De bomen zijn jaren geleden in een bos verderop gekapt en door een timmerman uit de buurt in parketstukjes gezaagd. Sinds donderdag slapen we in onze nieuwe kamer, met zo een houtenvloer. Het leek wel een balzaal toen we vrijdagochtend dansten op "Morning has broken" van Cat Stevens.

In het gehucht war we nu zijn staan een stuk of 15 bewoonde huizen. We hebben al verschillende buren gesproken, maar nog niet iedereen. Iedere keer als we aan het einde van de dag een rondje lopen raken we aan de praat met een van de buren en worden we uitgenodigd voor een aperatief. Dat is erg gezellig en je komt van alles te weten over het gehucht en de omgeving. Meestal gaan we pas een paar uur later weer naar huis waar de deuren en ramen al die tijd hebben opengestaan.
Van sommige buren krijgen we ook meubels, oude ramen of zelfs pannen en servies. Zo hebben we nu een 26-delig servies van porcelein gemaakt in de hoofdstad van ons departement Limoges. Echt super mooi en heerlijk om van de eten. Het is ook fijn dat we nu een fornuis en oven hebben. De eerste weken heeft Nynke nog op het 2-pits fornuis in ons kampeerbusje gekookt. Koken is nu een stuk leuker.

Een tijdje voor de sleuteloverdracht hadden we bij de Emmaus een tweedehands houten tafel gekocht. De tafel konden we ophalen nadat we de sleutel hadden. Toen we daar aankwamen kregen we meteen te horen dat de tafel bij het afval lag: er was iets mis gegaan. Maar ze hadden nog wel een andere tafel staan. Ze hadden goed onthouden dat we vorige keer ook naar deze tafel gekeken hadden, maar omdat deze 50% duurder was hadden we voor de andere gekozen. Nu mochten we de grote eikenhoutentafel voor dezelfde prijs meenemen. Toen we naar huis reden was ons busje helemaal afgeladen met meubels, beddengoed en een nieuwe koelkast.
Afgelopen zaterdag hebben we op de rommelmarkt van Balledent weer van alles gekocht voor ons huis. 's Avonds zijn we daar naar het feest geweest, want als ze 3km van je huis vandaan vuurwerk afsteken wil ik daar natuurlijk bij zijn. Komende maandag is een feestdag in Frankrijk en is er een dorpsfeest 3km de andere kant op met weer vuurwerk! Er valt dus nog genoeg te doen hier.

Au revoir,

Nynke & Steven



P.S. Bedankt voor al jullie leuke reacties en kaartjes!

Foto's van deze trip en eerdere reizen staan op:
www.nynkestevenopreis.mijnalbums.nl