Werken in het warme zuiden van Frankrijk

Coucou a tous!

Soms is het ook fijn als je een tijdje moet wachten op antwoord van iemand of op een afspraak die pas de volgende week is. Dan heb je een week de tijd voor een korte vakantie tussendoor. En dat kan in Frankrijk heel gemakkelijk; overal zijn wel mooie plekjes te vinden. Maar ik wist niet dat de Atlantische kust zo mooi kon zijn. Als de zon op het eiland Ile d'Oleron een beetje schijnt, hoef je helemaal niet naar de Middellandse Zee af te reizen. En je komt er gewoon via een brug. De eerste dagen hebben we wat huishoudelijke dingetjes gedaan; douchen, kleding en lakens wassen. En omdat de temperatuur lekker was met veel bewolking was het heerlijk wandelweer! Lekker langs het strand en door de duinen. Ook hebben we nog een nachtje op een natuurcamping geslapen. In een dennenbos achter de duinen. Toen we op het stand kwamen, hadden we meteen zicht op een fort midden op zee: het Fort Boyard. In Frankrijk wered beroemd door een tv-serie. Omdat we de plek erg mooi en relaxt vonden en op een klein budget reizen, hebben we de volgende dag op een parkeerplaats iets verderop in het datzelfde bos sieste gehouden.

Maandag 6 juni moesten we weer terug richting Limoges, omdat we daar een afspraak hadden met een organisatie die startende (biologische) agrariërs helpt. Het zou een warme dag worden (heerlijk in een auto zonder airco), maar eerst moesten we nog wat diesel tanken. Meestal komt dat wel goed, maar hier op het eiland was het tankstation helemaal leeg. Door de vele Franse toeristen die er het weekend geweest waren, maar natuurlijk ook door de stakingen in het verre noorden van het land. Gelukkig konden we een stukje verderop wel gewoon tanken. Het enige nadeel is dat de prijzen wat omhoog zijn gegaan.

Dinsdagochtend hadden we een afspraak met de organisatie ARDEAR. Dit was erg interessant. In het begin was het even schrikken, want van een stagiaire kregen we een formulier uitgedeeld waar we van alles op moesten invullen; zoals je doel, sterke en zwakke punten etc. Het voelde weer even als vroeger op school :( Volgende week hebben we een vervolgafspraak. Ik ben benieuwd wat ze dan voor ons verzinnen.
Na het overleg zijn we naar het meer Lac Vassiviere gereden. Daar hebben we 2 dagen lang lekker gewandeld, gerelaxt, nagedacht en gepicknikt.

Het was inmiddels erg warm weer geworden. Toen we donderdagmiddag 9 juni bij de Chambre d'Agriculture kwamen hadden we niet veel meer aan dan een t-shirt, korte broek en sandalen. Maar onze gesprekspartner was ook luchtig gekleed. Blijkbaar hoef je zo netjes gekleed naar zulke afspraken toe te gaan. Ze nam uitgebreid de tijd voor ons. Na ruim anderhalf uur gingen we met heel veel informatie naar "huis". Ook waren we ingeschreven voor een stichting die korte cursussen organiseert om de kennis op een bepaald vlak te vergroten. Zoals "hoe richt je je marktkraam in". Omdat we nu niks verdienen konden we zelfs kosteloos ingeschreven worden.

Op vrijdag zijn we nogmaals naar het laatste grote huis in Roussac gaan kijken. De eigenaar had het een en ander laten uitzoeken. Hij bleek het huis voorlopig alleen te kunnen verhuren. Dit hadden we niet helemaal verwacht, dus weer veel om over na te denken.

De dagen erna hebben we op een biologisch festival in Limoges nog meer mensen gesproken. Dit was erg interessant. Er was bijvoorbeeld iemand die een kwekerij met oude rassen fruitbomen heeft. Daar wil ik volgend jaar zeker een keer gaan kijken. Ook hebben we het centrum van Limoges bezocht. Daar was al goed te zien hoe de laatste kilometers van de touretappe van 5 juli loopt. Overal waren al gele vlaggetjes opgehangen.

De dagen erna waren regenachtig. Toch hebben we nog vrij veel gedaan; dorpjes en stadjes bekeken, wandelingen langs megalieten en hunnebedden gemaakt, een kerk met oude muurschilderingen bekeken. Zo hebben we de tijd kunnen vullen tot de volgende afspraak in Limoges. Na ruim 2 uur waren we een stuk wijzer geworden. Maar we waren het ook wel zat om steeds rondjes door de Limousin te rijden. Tijd voor iets anders dus, tijd om verder naar het zuiden te trekken.

Op zaterdag 18juni kwamen we aan op de boerderij in departement Tarn waar we vorig jaar ook een aantal keer geweest waren. Sinds deze week zijn we daar 's morgens aan het werk als Wwoofers zoals we dat vorig jaar ook in Frankrijk gedaan hebben. Het was erg gezellig, maar zeker ook heerlijk om bezig te zijn in de groentetuin: onkruid wieden, ruim 4.000 stuks prei planten (met z'n drieën gelukkig), zaadjes zaaien, tomatenplanten opbinden en meer onkruid wieden.
Daarnaast hebben we ook aan ontspanning gedaan: gezellig bijpraten en spelletjes spelen, wandelingen naar een kapel en oppidum de Berniquaut. Dit verlaten stadje ligt op een rots met een geweldig uitzicht met wilde bloemen, akkers en het meer waar we een paar keer op een hete middag lekker gezwommen hebben.

Op 21 juni schijnt er in heel Frankrijk op de langste dag van het jaar een festival georganiseerd: Fete de la musique. Wij zijn met de familie naar de binnenstad van Castres gegaan. Op vele pleinen in de stad traden bandjes op. Dit was erg gezellig, maar het werd laat.
De zaterdag erop werd er ter ere van de start van de zomer een pizza-avond georganiseerd in het nabijgelegen dorpje Saint-Amancet. Iedereen had een eigen pizza meegenomen. Deze werden allemaal door de burgemeester gebakken in de gerestaureerde broodoven van het dorp. Ondertussen waren er lekkere hapjes en drankjes geregeld. Toevallig hadden we vorig jaar meegedaan aan een avondwandeling. Veel van de mensen die we toen gesproken hadden waren er nu ook weer. Vervolgens zijn we aan lange tafels gaan eten. Naast de pizza kregen we nog salades van de ene buur en lasagne van de andere buren. Na de maaltijd begon op een pleintje verderop een dansfeest met dj die even werd onderbroken door een vuurwerkshow. We hebben uren lang staan dansen en lagen pas om half 5 in bed.

De komende dagen blijven we nog even aan het werk op de boerderij in de Tarn. Daarna willen we nog even naar de Pyreneeën. Vervolgens zullen we rustig aan terug naar de Limousin rijden.
Vanavond hebben we een pizza-avond in de tuin, dus daar ga ik nu gezellig met de familie en Nynke relaxen.
Iedereen die binnenkort vrij heeft wensen we natuurlijk een fijne vakantie!

Au revoir,

Nynke & Steven



Foto's van deze trip en eerdere reizen staan op:
www.nynkestevenopreis.mijnalbums.nl

P.S. Als je het leuk vindt om een reactie te plaatsen gebruik dat geen smilies in het midden van de tekst, want de site geeft alleen de tekst voor de smilie weer.