Biologisch boeren volgens permacultuur

Bonjour!

Op maandag 17 augustus heb ik de boerderij in Tarn weer verlaten en ben ik naar Nynke toe geracet. Ik kwam net op tijd op de boerderij aan voor de gezamenlijke lunch. Daarna hebben we van iedereen afscheid genomen en zijn we weer samen op reis gegaan. Na een paar kilometer over de dirtroad kwamen we aan bij een meertje midden in de bergen. Er was verder niemand (wie rijdt er dan ook op een piste van zand en stenen?!?). We hebben twee keer in het koude water gezwommen. Na twee nachten zijn we doorgereden en hebben we twee mooie dorpjes bezocht voordat we bij een meer aankwamen. Daar hebben geslapen en 's ochtends een warme douche genomen.
Vervolgens zijn we naar het gebied Sidobre in Tarn gereden. Verspreid in dit gebied liggen grote granieten rotsen. We hebben er een paar mooie wandelingen gemaakt. 's Avonds kwamen we aan bij het meertje Lac du Merle met in het water ook weer van deze grote rotsen. Toen alle toeristen vertrokken waren hebben we gezellig samen in het donker naar de sterren en maan gekeken die weerspiegeld werden in het vlakke water.
De volgende ochtend hebben we op een van de rotsen ons ontbijt gegeten. Er was nog niemand anders, waardoor we extra konden genieten van het fenomenale uitzicht. Deze nacht aan het meer vond ik echt een geweldige ervaring! Na een wandeling naar een waterval hebben we onze was gedaan. Dit kan heel gemakkelijk in een zelf-service wasserette op de parkeerplaats van een supermarkt. Vervolgens rijden we dan naar een camperplaats waar we hopen voldoende bomen, zon en wind aan te treffen. Meestal staren de andere mensen vol verbazing naar wat wij aan het doen zijn. Zo gebeurde dat ook vanmiddag in het dorpje Durfort. Waarom zouden we nog op een camping gaan staan?
Zaterdag en zondagochtend hebben we vooral gereden. Zondagmiddag hebben we eerst Tarbes bezocht om later in Pau een erg leuk festival aan te treffen. Daar hebben we ook even gesproken met de familie waar we de volgende ochtend heen zouden gaan. Ze raadden ons aan om zeker het avondprogramma niet te missen. Die raad hebben we met plezier opgevolgd, want we hebben een aantal erg leuke optredens gezien en af en toe meegedaan met de lokale dansen. Rond middernacht zijn we in een minuut of tien naar ons busje gelopen die op een parkeerplaats stond. Daar konden we snel slapen. Lekker dichtbij, heerlijk!

De volgende ochtend hebben we eerst uitgeslapen, voordat we naar de boerderij in Malaussanne reden. Eigenlijk is het niet echt een boerderij, want het huis staat een kilometer buiten het dorp en de grote groentetuin ligt juist in het dorp.
De familie bestaat uit drie personen; de boer, boerin en haar dochtertje van acht. De eerste paar dagen was er een logeetje. We kregen een mooie kamer toebedeeld. Later die middag zijn we in het busje naar de tuin gereden. Deze was opgezet volgens de filosofie van de permacultuur. Ze planten veel bomen, cultiveren groentes op heuveltjes bedekt met plantenresten en alle (medicinale) planten en kruiden groeien door elkaar heen. Zo staan er tussen de pompoenen maiskolven en onder de tomatenplanten bloemen, aardbeien en uien. Tussendoor mogen we minitomaatjes, aardbeien en bramen plukken en direct opeten. Het geheel ziet er erg mooi uit, maar het is ook lastig. Je kunt letterlijk je kont niet keren of je stoot tegen een plant aan en de smalle paadjes liggen bezaaid met courgettes, uitlopers van aardbeienplanten en geoogste uien die nog moeten drogen.
Op dinsdag waren de twee ezels ontsnapt. Het was niet heel lastig om ze terug te vinden, maar het bleek een hele klus om ze weer in hun hok te krijgen. Net als op de eerste avond kregen we na het diner een poppenkastvoorstelling voorgeschoteld door de dochter en het logeetje. Dat was erg grappig.
Op woensdag hebben we veel geoogst, want op die dag leveren ze kratjes met biologische groenten aan een groep consumenten.
De dag erop was het erg heet. Na het werk in de moestuin zijn we naar een picknickplek aan een riviertje gereden. Na de lunch hebben we daar tijdens de sieste in het gras gelegen. Toen het iets minder heet was, zijn we naar een markt en kasteel in Morlanne gegaan. Vanuit de kasteeltuin hadden we een prachtig panorama over de Pyreneeen.
Terwijl Nynke met de boerin vrijdagmiddag de planten ging water geven, moesten de mannen helpen bij de verhuizing van een bevriende familie. Ondanks dat we te laat waren, bleken we een van de eerste helpers te zijn. Met een hele groep vrienden hebben we van alles en nog wat drie trappen afgesjouwd. Als beloning hadden we nadien een barbeque waar Nynke ook bij aanwezig was.
Het eerste weekend zou de familie naar een bijeenkomst over biologisch verantwoord leven op een camping in de Pyreneeen gaan. Wij werden ook uitgenodigd. Na aankomst op de camping hebben we eerst met de andere deelnemers geluncht. Dit vonden we wel spannend met zoveel Fransen. Vervolgens begonnen de seminars en zijn Nynke en ik naar een waterval gewandeld met de boerin en het dochtertje. Het uitzicht op de bergen rond Laruns was prachtig en het rivierwater super koud.
's Avond hadden we weer een barbeque. Een van de deelnemers werkt voor een co-operatie die rundvlees levert aan chique restaurants aan onder andere de Champ-Elysee in Paris. Hij had voor deze avond erg lekker vlees geregeld!
De volgende ochtend zijn we met een groepje in een paar uur naar een bergmeertje gelopen bijna op de grens met Spanje. Dit was een redelijk zware tocht. Onderweg hebben we bij een schaapsherder kaas gekocht. Toen we weer terug op de camping waren, was Nynke helemaal kapot.Maar een ijsje en lekkere douche doet wonderen!

De tweede week hebben we veelal in de tuin gewerkt. Gelukkig was het nu wat koeler. Op donderdag was het hoogtepunt van de werkweek, want toen hebben we vier hanen geslacht. Dit vond ik een erg interessante ervaring! Nynke vond het lastig dat ze de haan waarmee zij een kwartier lang had staan kroelen even later stond kaal te plukken en de ingewanden eruit moest halen. De haan die ik had vastgehouden, pakte ik aan zijn poten vast zodat zijn keel doorgesneden kon worden. Na een tijdje kreeg deze haan nog een aantal laatste stuiptrekkingen kreeg ik bloedspetters op mijn benen en broek. Helaas moesten we nog even wachten op een maaltijd met zelf geslachtte kip, want het vlees moest nog minimaal 24 uur versterven.
Maar daar konden we niet op wachten, want vrijdagmiddag na de lunch stond ons weekendje weg gepland. In een aantal uur zijn we via kleine weggetjes, tussenstops en verkeersdrukte rond Bayonne en de Spaanse grens naar Hondarribia in Spaans Baskenland gereden. Daar vonden we een mooi plekje aan het strand. 's Avonds bleek er een festival te zijn waarmee de overwinning op de Fransen een paar eeuwen na dato nog steeds gevierd wordt. Er trekken verschillende groepen mannen met fluit of trommel door de straten. In hun midden loopt een mooie dame die applaus krijgt van het publiek. De wijsjes die men floot bleven nog lang in mijn hoofd zitten.
Zaterdagochtend hebben we eens lekker uitgeslapen. Het regende ook een beetje, dus dat kwam goed uit. Later hebben we een bezoek gebracht aan de oude vesting van Hondarribia en zijn we naar een kaap gereden met uitzicht op de Atlantische Oceaan en de Franse kust. 's Middags hebben we een kort bezoek gebracht aan het chique San-Sebastian, voordat we de groene heuvels in zijn gereden waar we op een picknick plaats in de bossen hebben overnacht.
Zondag zijn we rustig teruggereden en hebben we een bezoek gebracht aan Bayonne en het strand van Anglet in Frankrijk. Daarna waren we bijtijds terug op de boerderij, want maandag moesten we gewoon weer om 9 uur in de tuin aan de slag.

De derde week was het weer zonniger en warmer. Naast onkruid wieden en oogsten hebben we een aantal heuveltjes aangelegd waar later wintergroenten op geplant gaan worden. Om de aarde en het bodemleven te beschermen hebben we middels gras en bladeren een mulch-laag aangelgd. Het was interessant dit eens te doen.
's Middags zijn we mee geweest naar de AMAP. Dit is een associatie van lokale consumenten. Zij hebben een aantal lokale producteurs gevonden die iedere week voor een bepaald bedrag zelfgeproduceerde producten leveren, zoals groente, fruit, kaas, melk, eieren, yoghurt. Iedere woensdag om 18.30 uur staan de producteurs klaar met hun producten op een pleintje in een dorp. De consumenten kunnen daar hun producten ophalen. Er heerst een gezellige sfeer, want iedereen kent elkaar.

Donderdagmiddag vertrekken we na ruim 2,5 week van deze boerderij. We hebben hier veel kennis en inspiratie opgedaan.
We gaan weer een stukje naar het noorden, op weg naar Nederland. Maar voorlopig zullen we daar nog neit aankomen, want na ruim vier maanden in Frankrijk hebben we het hier nog erg naar ons zin! Over anderhalve week zullen we dan ook naar een volgende boerderij gaan. Maar eerst nog eventjes rondreizen,


Au revoir,
Nynke & Steven

P.S. Nieuwe foto's staan op:
www.nynkestevenopreis.mijnalbums.nl