Au boulot
Door: Steven
Blijf op de hoogte en volg Nynke & Steven
12 Juni 2015 | Frankrijk, Raucoules
De afgelopen dagen hebben we hard gewerkt op de boerderij. De eerste week was het erg warm en vaak geen wolkje aan de lucht. Op sommige dagen stond er gelukkig wel een briesje. Vooral toen we de eeuwenoude muur gingen restaureren hadden we het erg warm. Overal lagen rotsen om ons heen waarmee we op de ouderwetse manier (met motel gemaakt van zand en kalk) de bovenste lagen van het muurtje weer netjes zouden afwerken. Erg interessant en leerzaam!
Natuurlijk moeten we ook onkruid wieden in de moestuin en helpen bij het maken van hooi. Gelukkig mogen we ook zaaien, planten, de grond omwoelen en oogsten. De sla en aardbeien uit eigen tuin waren erg lekker!
Verder hebben we nog wat klussen gedaan, zoals een fundering maken voor het nog te bouwen kippenhok en helpen met koken voor een gast.
Het leuke aan wwoofen is ook dat je meeleeft met de gastfamilie. Onlangs was er familie uit Saint-Etienne op bezoek en hebben we gezamenlijk aan tafel gegeten. Ook spelen we regelmatig met de kinderen.
In principe werken we een lange ochtend en zijn we na de lunch vrij. 's Avonds helpen we dan nog wel met bijvoorbeeld de afwas en de schapen naar het nachthok te brengen en eten te geven. Soms vraagt men om een hele dag te werken. Het voordeel is dat we de dag erna helemaal vrij hebben. Zo hebben we de tijd om er op uit te trekken. We hebben al een aantal wandelingen gemaakt. Ondanks de wandelkaart die we kregen zijn we toch verdwaald. Er waren in het bos namelijk meer paadjes dan op de kaart. Maar we hadden erg veel geluk. De enige persoon die we die dag zijn tegengekomen had dezelfde bestemming als wij. De Française sprak allen Frans. Doordat we veel met haar gesproken hebben waren we al snel bij een loopbrug over de rivier. Daar keerde zij om en na een korte pauze zijn we doorgelopen naar de top van een oude geërodeerde vulkaan. Het was eigenlijk niet meer dan twee rotsen, maar het uitzicht was erg mooi. Terug bij de rivier hebben een tijdje met onze voeten in het water gezeten, voordat we de route terug naar Aubergite zijn gaan zoeken. Dit lukte trouwens erg goed.
De tweede keer dat we gingen wandelen dook een van de honden opeens naast ons op. Ze wilde niet terug naar huis. Ze wilde maar al te graag een wandeling maken. Zo hebben we een hele route achter haar aan gelopen (wie laat wie nou uit?) door het bos langs een prachtig beekje en langs een weide met schapen. Ze wilde nog wel verder lopen, maar na een ochtend werken vonden wij het wel ver genoeg.
Een paar dagen later hebben we een lange wandeling gemaakt. We waren weer een beetje verdwaald (de kaart komt echt niet overeen met de werkelijkheid!). We zijn daarom naar de rivier gegaan om pootje te baaien en te spelen met de hond. Toen we eindelijk terug waren waren we alle drie erg moe en dat op onze vrije dag!
Aan het einde van de eerste week zijn we in het weekeinde een tochtje door het departement Haute-Loire gaan maken. De regio waar we nu werken zou ik niet zo snel uit mezelf bezoeken. Daardoor was ik extra verbaasd hoe mooi en rustig het hier eigenlijk is. Na een korte autorit kwamen we aan in Bas-en-Basset. Daar hebben we gepicknickt en ben ik via een steil pad naar het kasteel aldaar gelopen. Aan het eind van de volgende rit stuurde de Tomtom ons over een smal boerenweggetje. Aan het einde moesten we in het bos parkeren en te voet verder gaan. Na een korte wandeling kwamen we in de oude dorpje Chalencon aan. Het ligt prachtig gesitueerd op een heuvel met uitzichten naar alle kanten. Het ziet er precies zo uit als je fantaseert over een Frans dorpje een eeuw geleden. Aan het einde van het dorpje staan le Chateau et la Chapelle de Chalencon. Voor een paar euro hebben we daar een bezoek aan gebracht; niet groot maar even sfeervol als het dorpje.
De eerste week was het meestal 25-30 graden met weinig bewolking. Dat was vaak wel pittig, vooral als we een hele dag werkten. De tweede week begon een stuk koeler met meer bewolking. Binnenkort gaan we vertrekken. Het was een mooie eerste wwoofing-ervaring! Later deze maand gaan we naar de tweede boerderij. Deze ligt een stuk zuidelijker (niet ver van Toulouse) dus hebben we nog een aantal kilometers voor de boeg. Het zal wel even wennen worden om in ons kampeerbusje te slapen en niet iedere middag een verfrissende douche te nemen. En we moeten weer samen gaan wandelen, zonder leuke hond bij ons in de buurt!
Voor degene die binnenkort op vakantie gaan, veel plezier gewenst!
Au revoir, Nynke & Steven
P.S. Foto's zijn te vinden via:
www.nynkestevenopreis.mijnalbums.nl
Natuurlijk moeten we ook onkruid wieden in de moestuin en helpen bij het maken van hooi. Gelukkig mogen we ook zaaien, planten, de grond omwoelen en oogsten. De sla en aardbeien uit eigen tuin waren erg lekker!
Verder hebben we nog wat klussen gedaan, zoals een fundering maken voor het nog te bouwen kippenhok en helpen met koken voor een gast.
Het leuke aan wwoofen is ook dat je meeleeft met de gastfamilie. Onlangs was er familie uit Saint-Etienne op bezoek en hebben we gezamenlijk aan tafel gegeten. Ook spelen we regelmatig met de kinderen.
In principe werken we een lange ochtend en zijn we na de lunch vrij. 's Avonds helpen we dan nog wel met bijvoorbeeld de afwas en de schapen naar het nachthok te brengen en eten te geven. Soms vraagt men om een hele dag te werken. Het voordeel is dat we de dag erna helemaal vrij hebben. Zo hebben we de tijd om er op uit te trekken. We hebben al een aantal wandelingen gemaakt. Ondanks de wandelkaart die we kregen zijn we toch verdwaald. Er waren in het bos namelijk meer paadjes dan op de kaart. Maar we hadden erg veel geluk. De enige persoon die we die dag zijn tegengekomen had dezelfde bestemming als wij. De Française sprak allen Frans. Doordat we veel met haar gesproken hebben waren we al snel bij een loopbrug over de rivier. Daar keerde zij om en na een korte pauze zijn we doorgelopen naar de top van een oude geërodeerde vulkaan. Het was eigenlijk niet meer dan twee rotsen, maar het uitzicht was erg mooi. Terug bij de rivier hebben een tijdje met onze voeten in het water gezeten, voordat we de route terug naar Aubergite zijn gaan zoeken. Dit lukte trouwens erg goed.
De tweede keer dat we gingen wandelen dook een van de honden opeens naast ons op. Ze wilde niet terug naar huis. Ze wilde maar al te graag een wandeling maken. Zo hebben we een hele route achter haar aan gelopen (wie laat wie nou uit?) door het bos langs een prachtig beekje en langs een weide met schapen. Ze wilde nog wel verder lopen, maar na een ochtend werken vonden wij het wel ver genoeg.
Een paar dagen later hebben we een lange wandeling gemaakt. We waren weer een beetje verdwaald (de kaart komt echt niet overeen met de werkelijkheid!). We zijn daarom naar de rivier gegaan om pootje te baaien en te spelen met de hond. Toen we eindelijk terug waren waren we alle drie erg moe en dat op onze vrije dag!
Aan het einde van de eerste week zijn we in het weekeinde een tochtje door het departement Haute-Loire gaan maken. De regio waar we nu werken zou ik niet zo snel uit mezelf bezoeken. Daardoor was ik extra verbaasd hoe mooi en rustig het hier eigenlijk is. Na een korte autorit kwamen we aan in Bas-en-Basset. Daar hebben we gepicknickt en ben ik via een steil pad naar het kasteel aldaar gelopen. Aan het eind van de volgende rit stuurde de Tomtom ons over een smal boerenweggetje. Aan het einde moesten we in het bos parkeren en te voet verder gaan. Na een korte wandeling kwamen we in de oude dorpje Chalencon aan. Het ligt prachtig gesitueerd op een heuvel met uitzichten naar alle kanten. Het ziet er precies zo uit als je fantaseert over een Frans dorpje een eeuw geleden. Aan het einde van het dorpje staan le Chateau et la Chapelle de Chalencon. Voor een paar euro hebben we daar een bezoek aan gebracht; niet groot maar even sfeervol als het dorpje.
De eerste week was het meestal 25-30 graden met weinig bewolking. Dat was vaak wel pittig, vooral als we een hele dag werkten. De tweede week begon een stuk koeler met meer bewolking. Binnenkort gaan we vertrekken. Het was een mooie eerste wwoofing-ervaring! Later deze maand gaan we naar de tweede boerderij. Deze ligt een stuk zuidelijker (niet ver van Toulouse) dus hebben we nog een aantal kilometers voor de boeg. Het zal wel even wennen worden om in ons kampeerbusje te slapen en niet iedere middag een verfrissende douche te nemen. En we moeten weer samen gaan wandelen, zonder leuke hond bij ons in de buurt!
Voor degene die binnenkort op vakantie gaan, veel plezier gewenst!
Au revoir, Nynke & Steven
P.S. Foto's zijn te vinden via:
www.nynkestevenopreis.mijnalbums.nl
-
13 Juni 2015 - 14:11
Maria En Cees:
beste luitjes,
weer een aantal ervaringen rijker lezen we, zal inderdaad wennen zijn om weer te reizen, maar genieten maar weer.
zijn jullie 14 juli in Carcassogne??
groet van ons -
15 Juni 2015 - 22:35
Sandra:
eerste "farming" achter de rug. Zo te lezen wel leuk geweest. Nu verder trekken richting 2e plek. Fijn om alles weer te lezen. Have fun. liefs
-
17 Juni 2015 - 11:40
Joyce :
Hai broer en Nynke , klinkt weer heerlijk! Wat een lekker leven hebben jullie toch -
19 Juni 2015 - 14:26
Nynke & Steven Versluis-Rodenhuis:
We zijn nu in Millau en hopelijk 14 juli in Carcassone. Verder is alles goed.
Au revoir, Steven -
15 Augustus 2015 - 19:18
Chantal:
Ha die Steven en Nynke,
Het klinkt als erg gevarieerd werken op die boerderij. De afwisseling zal jullie vast goed bevallen! Jullie hebben in korte tijd volgens mij ontzettend veel geleerd.
Ik weet zeker dat jullie (met jullie schat aan reiservaring) zo weer gewend zijn aan het verder trekken met jullie busje. Geniet nog maar even extra van het lekkere douchen elke dag!
Wij blijven jullie reisverhalen lezen.
Groetjes,
Chantal (en Jelle)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
