Van kip tot ei tot kippensoep

Alleereerst bedankt voor de reactie, ook namens Nynke.
Vorige week maandag was de laatste hele dag in Mampong bij het gastgezin van Nynke. s Ochtends zijn we eerst naar de markt gegaan op zoek naar een kip, met veren levend en wel. Na wat navragen vonden we een kippenschuurtje". Daar hebben we onderhandeld over de prijs en of we echt wel over straat wilden met een levende kip. Toen hebben we er eentje uitgekozen, de poten vastgebonden, bij de vleugels gepakt en zo naar huis gelopen. Iedereen moest erg lachen om de blanke met die kip.
Mama Tes vond het een goede aankoop en liet Atta de kip aan de boom binden. Wij zijn toen een bal aan een arm gezin met 11 kinderen gaan brengen. Ze waren er erg blij mee en hebben even met hen gespeeld.
Toen we weer terugkwamen zagen we door de poort dat het touwtje leeg was. Even later zagen we de kip tusen de Ganezen liggen, die waren hem al aan het plukken! Er kwamen ook nog eiren uit en toen ging die in mootjes in de soep.
s Middags zijn we weer naar het weeshuis teruggegaan. Daar hebben we wat gespeeld en de fles gegeven aan de kleinsten. Als bonus mochten we de afwas doen, wat een eer!

Dinsdagochtend was het moeilijk om Mampong te verlaten, maar de reis gaat door. Na twee gedeelde taxi's waarin we met zn vieren achterin moesten zitten, warn we redelijk snel in Nkoranza waar we op het complex van Hand in Hand gingen verblijven. Daar wonen ongeveer 60 vertsandelijk gehandicapte kinderen. We hadden een leuk rond hutje en s middags zijn we bij de kinderen gaan kijken die aan het dansen waren.

Woensdag zijn we met de trotro naar een apenbos Boabeng Fiema geweest. We reden op een goede asfaltweg waar een boordje stond "Boabeng Fiema rechtdoor". Wij sloene plotseling rechtsaf een stoffige onverharde weg op. We vroegen ons af of het allemaal wel god zou komen. Maar dat komt het in Afrika (soms na heel lang wachten) wel. We werden in een klein dorpje afgezet en moesten naar een gebouw lopen. Niks duide erop dat daar een gids zou zijn, maar zo is dat nu eenmaal in Afrika. Toen we het bos in gingen, zagen we al snel verschilende apensoorten, ook van hel dichtbij. Dat was erg leuk. Natuurlijk vertelde de gids van alles aan Nynke. Ze zijn erg gesteld op haar hier in Ghana. Sos maken ze in de trotro fotos van haar en vragen ze of ze mijn zus is. Maar helaas voor hen...
We hadden geluk dat de trotro die ons bracht net weer terugkwam toe we de soeuveniers (om de community te steunen)hadden afgerekend. Dus we waren zo weer terug op het project.
Daar zagen we een Vlaams slet die we eerder al in Lake Bosomtwi ontmoet hadden. Het was leuk om reiservaringen uit te wisselen, vooral omdat we nog naar Tamale en Mole gingen waar zij net vandaan kwamen.

Donderdag zijn we smaen met de trotro en steeds meer Ghanezen naar Kintampo gegaan. De weg was erg slecht en het duurde veel langer dan we hadden verwacht. In Kintampo zijn we naar de watervallen geweest, waar wel konden zwemmen. Na de lunch met heel trage service, hebben we dit keer een taxi gehuurd terug naar het project. Dat reeds ietsjes beter.

Ciao, Steven & Nynke