Ons kent ons

Hallo allemaal,

We zijn op dit moment even lekker vakantie aan het vieren, want in de Limousin regende het wel erg veel! Volgende week zijn we weer terug in de Limousin voor verschillende afspraken daar, maar nu blijven we nog even genieten van de zon die zich vandaag voor het eerst weer liet zien.

Maar om verder te gaan waar Steven gebleven is, dan komen we uit in Bellac. Daar wilden we even internetten bij de VVV, tot Steven een vrouw zag lopen die met boodschappen in de armen haar derde rondje over de parkeerplek wilde maken op zoek naar haar auto. Tegen Steven zei ze dat ze echt niks zocht, maar toen ik haar vroeg of ze haar auto zocht vertelde de mevrouw dat ze hem echt niet kon vinden. Heel vervelend natuurlijk. Een tijdje kwamen andere mensen ons helpen zoeken naar haar auto, zij waren op pad met een groep verstandelijk beperkten die maar wat geinteresseerd waren in ons. Maar toen de politie aankwam bleken ze dat nog een stuk interssanter te vinden. De auto was daarna snel gevonden en bleek niet wit te zijn zoals ze verteld had, maar grijs. Ze was ook best vergeetachtig soms, dus heeft de politie haar begeleid naar haar auto.
Daarna reden we naar een meertje om even af te koelen, omdat we lang in de zon gelopen hadden op het pleintje.

De dag erna bezochten we een dorpje wat in de tweedewereldoorlog helemaal verwoest was door de Duitsers, met de mense die er woonden en al. Het was heel indrukwekkend om te zien dat alleen alle dingen van metaal nog in de huizen lagen. Zoals naaimachines en poppenwagens enzo. Echt een heel tragische geschiedenis. Het meest indrukwekkende vond ik de horloges die tentoongesteld waren, de meeste waren gestopt met tikken op het moment dat alles (inclusief de mensen) in brand gestoken was. De meeste waren gestopt om 16.30, maar anderen pas om 18.00. Wat zal dat angstig geweest zijn....

Daarna namen we een gratis koude douche en gingen onderweg naar de boerderij waar we de volgende dag een excursie eetbare planten zouden volgen. (De boerderij lag vlak bij het vierde huis wat we bezocht hebben.) We werden meteen verwelkomd door een hele enorm grote hond die een klein hartje had, hij wilde heel de tijd geaaid worden en ging zelfs janken als dat een keer niet gebeurde.

De wandeling onder begeleiding van een deskundige was erg interessant. Er zijn heel veel planten die je gewoon kunt eten, zoals paardebloemen en klaver. Toch is het wel erg opletten dat je precies de goede soort plukt en niet de giftige. Na de wandeling gingen we met z'n allen lunchen. Waarna we gingen koken met de verzamelde planten. Zodat we 's avonds een diner hadden met als voorgerecht: hartige taartjes van weegbree en paardenbloem met kleine brandnetel-broodjes.
Als hoofdgerecht aten we onkruid-risotto met vegetarische vis (gefrituurde bladeren die naar vis smaakten). Daarbij aten we ook nog gefrituurde acacia-bloemen. Daarna als toetje een brandnetel-banaan taart en rabarber-taart. Alles was echt super lekker, afgezien van de brandnetel-banaan taart, dat was toch een vrij rare combi.
Ondertussen hebben we natuurlijk gezellig met iedereen gepraat en werden er ook veel tips gegeven over het kopen van een huis in Frankrijk. Maar wij zijn natuurlijk zeer ervaren en hadden het aankoopproces meteen al goed gevolgd, NOT )-:

Die nacht bleven we ook op de boerderij slapen. De volgende ochtend waren we net wakker, toen een man (het gemeenteraadslid uit het stadje die we al eerder gesproken hadden) op ons raam klopte. Hij had met zijn broer gesproken. Zijn broer had ons ontmoet bij de wandeling en wilde ons misschien wel het huis van hun ouders verkopen. Of we over een uurtje het huis konden bekijken?

We waren totaal verrast en hebben ons snel aangekleed. Ver hoefden we niet te lopen, want het huis was om de hoek. Het huis was werkelijk prachtig, heeft geen renovatie nodig en is super groot. Er zijn maar liefst vier slaapkamers, twee badkamers, twee woonkamers en een woonkeuken. Ook zijn er veel bijgebouwen en schuren, plus het huis waar hun oma vroeger woonde en ongeveer een hectare aan land.
Het was allemaal vrij bizar om dit zo allemaal mee te maken. Dat iedereen je gewoon kent en je klaarblijkelijk zo aardig gevonden word dat je wel het huis van hun ouders mag kopen.

Maandag hebben we nog een keer het huis bezocht met de man van de gemeenteraad. Want het ging allemaal erg snel op zondagochtend, doordat we zo verrast waren. Hij gaf veel meer uitleg en vertelde oude verhalen over van alles. Zo bleek het parket op de vloer gemaakt te zijn van een kastanjeboom uit het dorp die zijn vader had omgezaagd. Allemaal heel interssant en super aardig dat hij weer met ons op pad ging!
Nu nog even bedenken wat we willen enzo, want er staat ook nog een officieel bod op het andere huis, vlakbij.

We namen afscheid op de boerderij waarna ze ons verzekerden dat ze ons graag als nieuwe buren wilden hebben en dat we eventueel nog wel een hectare land van ze konden kopen.

We zijn hierna op weg gegaan richting La Rochelle bij de oceaan, want afgelopen zondag bleef het maar regenen heel de dag. En dat is voor een dag natuurlijk best ok, maar voor een hele week is het afzien in een kleine camper.

Dus na een paar honderd kilometer gereden te hebben kwamen we aan in La Rochelle waar hoera, hoera de zon scheen.We waren weer een beetje toeristen en liepen lekker in het zonnetje, maar met keiharde wind. We sliepen een nachtje aan de zee en daarna op weg naar "Île d'Oléron", een leuk eilandje ter grootte van Texel waar we tot nu toe lekker gerelaxt hebben, af en toe een wandelingetje gemaakt hebben en effe weg waren van de huizenjacht en Franse bureaucratie. Het was vooral even lekker om eens op andere plekken te zijn en wat anders te zien. Zodat we ook betere keuzes kunnen maken wat betreft onze huizenjacht.

We genieten nog steeds super en wachten het nog even af. Huis vier en huis vijf zijn allebei een optie, maar we zien het wel!

Lieve groetjes,

Steven en Nynke



Foto's van deze trip en eerdere reizen staan op:
www.nynkestevenopreis.mijnalbums.nl

P.S. Als je het leuk vindt om een reactie te plaatsen gebruik dat geen smilies in het midden van de tekst, want de site geeft alleen de tekst voor de smilie weer.