Aan het genieten in la douce France
Door: Nynke
Blijf op de hoogte en volg Nynke & Steven
31 Augustus 2015 | Frankrijk, Malaussanne
Het is lang geleden sinds we een reisverslag geplaatst hebben. We zijn nu op een boerderij vlakbij de Pyreneen, waar ze veel met Permacultuur doen, superinteressant!
Maar even terug naar waar Steven gebleven was, het afscheid bij Pigne Haut. Dat was erg zwaar, dus we zijn meteen maar een flink stuk gaan rijden. We kwamen uiteindelijk uit in Mirepoix, een mooie middeleeuwse stad, waar net een festival aan de gang was. Er was een toneelstuk met ridders en overal liepen "middeleeuwers" rond. Erg gezellig en leuk!
De volgende dag gingen we door een wat vlakker landschap naar onze volgende boerderij. We werden door de boer verwelkomd en we kregen onze kamer te zien. Of eigenlijk, een heel huis. Beneden een woonkamer met keuken en een terras en boven een slaapkamer met wat matrassen op de grond. En dat allemaal in een superoud Frans huis. Heel gaaf! De boerin was op vakantie met de kids, dus alleen de boer was thuis. We maakten jam met hem en hij vertelde dat het idee om een soort commune, waarin iedereen milieubewust en zelfvoorzienend leeft, een beetje mislukt was. Dit kwam met name door onderlinge conflicten.
's Middags werden we aan het werk gezet, we mochten kratten schoonmaken, waarin een paar weken later de appels moesten. Het was monotoon en saai, want we zagen weinig progressie. Het waren dan ook zo ongeveer 600 kratten! Om 20.30 kwam de boer langs, of we wilden eten en waarom we nog aan het werk waren?! Want we moesten om 19.00 uur stoppen, had hij gezegd. Wij letten nooit op de tijd, als we aan het werk zijn en hadden echt niet door dat het al zo laat was. Dus toen samen alles afgemaakt en gaan eten.
Nou, zo gingen de dagen door. We hebben perzikken en nectarines geplukt, jam voorbereidt en onkruid gewied bij de kiwi-planten. Op de tweede dag werkten we 's morgens en 's avonds, dus hadden we op woensdag vrij. Het was nog steeds super heet, maar op woensdag was het lekker koel en bewolkt. Heerlijk weer dus om naar Carcasonne te gaan! Dat was even afwisseling en even weg van de boerderij, die ons niet zo goed beviel. Carcasonne was gaaf! Dat kunnen alleen foto's zeggen! Dus die zijn wel het bekijken waard! Het was erg druk, maar gezellig!
Daarna weer terug naar de boerderij, zoals ik al zei beviel het ons niet zo. De boer had een eigen zaak, als zelfstandig adviseur in de bosbouw. Hij zat veel op kantoor en zette ons samen aan het werk. We zagen hem alleen tijdens het eten en dan sprak hij zo rap Frans dat we niet zo goed konden verstaan. Ik heb allemaal verhalen verteld in mijn gebrekkige Frans en dan werd ik helemaal verbeterd. Dat draagt niet zo bij aan zelfvertrouwen om Frans te spreken....
Maar op donderdag gingen we aan het werk met een buurman en een stagiair die wilde leren over een biologische boomgaard. Eerst dunden we de druiven uit, slechte zieke druiven weghalen en blaadjes, zodat er gezonde en rijpe druiven overblijven. Daarna was het de bedoeling om een net te spannen over drie rijen druifranken, zodat de vogels geen druiven meer konden eten. Dit was lastig, want om het goed te doen moest je intensief samenwerken. Dan heb je nog een taalbarriere en twee Fransen die niet willen samenwerken, dan gaat het niet zo soepel. Vrij frustrerend dus. Bij de lunch hoorden we dat we 's middags ook moesten werken, wisten we niet, maar ok. Verder met de netten, pfoe. De dag erna hebben we de netten bevestigd met de Franse medewerkers en dat was dat.
We werden soort van subtiel geadviseerd om een lang weekend weg te gaan, voor we 's maandags weer aan het werk zouden gaan. Want de vrouw des huizes kwam vrijdagavond thuis en dan gingen ze op zondag even weg samen met de kids. Ik wilde helemaal weg, maar ik beloofde Steven om er nog even over na te denken. Dus alle spullen ingepakt en gaan! We waren er al snel uit dat we dit niet leuk vonden. De boer was totaal niet geinteresseerd in ons en vond het wel fijn om hulp te hebben. We hadden het idee dat we er niet veel gingen leren. Ook de Franse medewerkers hadden te veel Wwoofers gezien, om echt interesse in ons te hebben. Kortom de sfeer was niet echt leuk.
We besloten om een tijdje te gaan reizen voor we naar de volgende boerderij in de regio Herault gingen.
Na ons vertrek bij de boerderij, reden we door een mooi heuvelachtig gebied. We kwamen na veel kronkelwegen uit bij een meertje: lac montbel. En mooi was het! We stopten even bij een restaurantje, om even te wandelen, langs de mangrovebomen. Op de parkeerplek stonden een aantal campers. Daarna reden we verder, maar zijn omgekeerd om toch ook maar daar te gaan slapen. 's Avonds ging het weer regenen, kei- en keihard. Ons dakraampje was er een tijd terug afgewaaid, maar toch hebben we het droog gehouden! (-: Leve, de vuilniszakken!
We gingen eigenlijk ergens anders heen, maar de verleiding was te groot. We gingen terug naar 'Mas d'azil', daar kun je voor een gigantische grot kamperen en dat was goed bevallen. We hebben weer een wandeling gemaakt. De nacht ervoor had ik slecht geslapen, dus was ik niet al te blij toen ik mensen vlakbij ons kampeerplekje met grote geluidsboxen zag sjouwen. Wat gaat hier gebeuren?! Uiteindelijk bleek dat er een voorstelling opgevoerd zou worden en op die avond hadden ze hun generale repetitie. Het ging over het leven van de neanderthalers en hoe zij in de grotten woonden. Leuk om te zien en ook leerzaam! Het leven van de man was toen een stuk anders dan nu, zij waren altijd de held. Ze gingen jagen op grote dieren en beschermden de vrouwen tegen andere stammen wilde dieren. Tja, dat is nu wel anders!
De dag erna hebben we een soort hunebed bezocht, een dolmen heet dat hier. Erg interessant! Die dag reisden we door naar een biologische boerderij waar we al eerder een nachtje gestaan hadden met de camper. We waren lekker aan het koken toen de boerin ons vroeg of we nog een tijdje wilden blijven, we begrepen haar niet helemaal, maar uiteindelijk begrepen we dat we op de boerderij mochten helpen. Ze was erg enthousiast en we hebben het aanbod gelijk aangenomen! Dat betekende wel dat ik de volgende dag om half zes moest opstaan om met de boerin en een vriendin van haar groentes te transformeren tot Ratatouille. Dat gebeurde in een soort industriele keuken met hele grote apparaten. Eerst moesten we een haarnetje op, een witte jas aan en heel goed onze handen wassen. Daarna mocht je naar binnen door flapdeuren. We hebben alle groente fijn gesneden, gekookt en uiteindelijk in zakjes gedaan. Daarna werd het zakje vacuum gemaakt en gesteriliseerd, zodat het drie jaar houdbaar blijft. Het was een erg lange dag, maar ook erg leuk om te doen! De dag erna had ik vrij en Steven werkte toen voor de tweede dag in de tuin, de wortels wiedend. De dag erna heb ik ook geholpen met de wortels, want dat kan best saai zijn. Ondertussen sliepen we gewoon in onze camper en kregen we heerlijk te eten. Zo hebben we bijvoorbeeld 'Cassoulet' gegeten, dat is echt een typisch frans gerecht met bonen, kip en een heerlijke saus. Dat vinden de Fransen vast een wat povere beschrijving, want eten is hier echt belangrijk. Het was in elk geval heel erg lekker! We zijn drie dagen gebleven en toen vonden we het tijd om weer te gaan. Het was leuk om te ervaren hoe gastvrij de Fransen zijn!
We reden door Castres en besloten biologische groenten te kopen op de markt, om even dag te zeggen aan John en Louise van Pigne Haut (de boerderij in Tarn waar we ook gewooft hebben.) We hebben heel gezellig gepraat, kregen gratis groente, want ze waren nog van plan om ons groente te geven. Zij gingen uit eten in Castres en wij aten heerlijke groentes in onze camper, die gewoon midden in de stad op een parkeerterrein stond. 's Avonds gingen we nog even de stad in, die echt veel mooier was dan wij gedacht hadden! Tot we ineens John en Louise tegen kwamen! Super toevallig! Dus hebben we nog een heel end met hun door de stad gelopen en veel gepraat. We besloten om geen dag meer te zeggen, omdat we ze nog wel weer eens tegen zouden komen.
In de dagen erna bezochten we allemaal Franse stadjes, zoals Lautrec, Albi en Cordes-sur-ciel. Stuk voor stuk mooie steden, vooral Cordes-sur-ciel vond ik erg mooi!
De laatste tijd staan we niet zo vaak meer op echte camperplekken. Vaak gewoon op parkeerplekken midden in de natuur. Of zoals bij Lac Villefranche, aan een meertje. We hadden daar een superuitzicht en konden de volgende dag een douche nemen die op het strandje stond. Inmiddels was het best koud en bewolkt, dus gezwommen hebben we niet.
Een andere dag stonden wel weer op een camperplek met een mooi uitzicht over de omgeving, het was superheet, dus we stonden onder de bomen lekker sieste te houden. We hebben daar ook genoten van gratis elektra en een gratis koude douche, dus dat was helemaal mooi!
De dag erna gingen we naar een woofing-plek in de Herault, waar ik zou gaan woofen. Steven zou dan twee weekjes op reis gaan. We kwamen aan in Bedarieux wat vlakbij de boerderij zou liggen, we waren hele hoge bergen opgereden en in de stad hoorden we een raar geluid uit onze auto komen. In de garage bleek dat de ventilator het niet helemaal optimaal deed, maar we konden nog wel doorrijden naar de boerderij. Op de boerderij waren de mensen heel aardig en Steven mocht mee-eten met het avondeten en ook een nachtje blijven slapen, omdat we pas om 18.00 uur aankwamen. De volgende dag is onze camper echt gerepareerd, gelukkig!
We genieten nog steeds van het leven in Frankrijk! We ontdekken steeds meer over de cultuur en nemen ook steeds meer gewoontes over. Het lijkt ook alweer snel dat we in November alweer terug gaan. Voor mijn gevoel zijn we hier nog maar pas... Dat is erg positief dus!
Word vervolgd!
Liefs,
Steven en Nynke
PS Foto's staan op
www.nynkestevenopreis.mijnalbums.nl
En Stevens reisverslag van zijn twee weken reizen staat op: www.stevenversluis.waarbenjij.nu
-
31 Augustus 2015 - 22:03
Sandra:
Hoi lieverds, wat een verhaal weer, ik ben weer helemaal op de hoogte...wat leuk dat jullie genieten ook al was het minder op die ene farm maar zo kan je nog meer vergelijken de verschillen hoe het er aan toe gaat. Steven op avontuur en Nynke de kippenfarm en nu weer samen verder naar de volgende etappe. Succes and have fun. Veel liefs sandra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley