Hard aan het werk in de zon!

Hallo allemaal!

Nadat we richting al een paar hoge bergen overwonnen hadden, gingen we steeds meer op weg richting Lyon. De bergen waren maar liefst 1000 en 1200 meter hoog en dat doorstond onze camper erg goed!

We kwamen aan op een gratis camperplek, waar helaas al een circustent stond. Cees belde nog en opperde dat we nog wat geld konden verdienen met een leuk optreden. Maar helaas was de hoofdrol voor pony's, honden, lama's en ezels. Niet dat we de show gezien hebben, maar het grasveld waar we op uitkeken stond vol circusdieren.We waren te moe om verder te rijden, dus bleven we daar slapen. Er was genoeg te zien, dus we hebben ons niet verveeld.

De volgende dag gingen we vroeg op voor ons doen. Om 7 uur ging de wekker, terwijl we normaal uitslapen tot 8 uur / half negen. We wilden namelijk onze camper even laten checken. De receptioniste van het bedrijf stuurde twee mensen naar ons toe, een monteur en een tolk. De tolk haakte halverwege af, hij zei: “But he speaks very good French!” Steven ging helemaal los in het Frans en ik snapte eerlijk gezegd ook niet waar hij het nou over had. Ondanks de goede uitleg kon de monteur onze elektra-problemen niet verhelpen. De accu deed het, maar laadde niet op met de auto. Vreemd, zei hij.

Aangekomen op de camping in Lyon deed vervolgens de elektra het supergoed! Rara, hoe kon dat nou?! Maar de vreugde was van korte duur, na een paar uur ging het ineens ploep, weer uit. Het was niet zulk lekker weer dus we hebben even geïnternet en wie is het gespeeld. Ook konden we onze apparaten weer eens opladen en lekker gaan douchen.

De volgende dag hebben we door Lyon gelopen en was het super mooi weer! We hebben alle bezienswaardigheden maar weer eens bekeken en geconstateerd dat het echt een hele mooie stad was. 's Avonds hebben we lekker gegeten in een klein restaurantje en gingen we voldaan terug naar de camping. Waar ons bed nog opgemaakt was, wat een luxe!

Onze tweede dag in Lyon zijn we naar 'Parc tete d'ore' geweest. Eerst alles opruimen nog even internetten en toen gaan! Met ons busje richting het park en een parkeerplek zoeken. Het was even lastig, maar omdat de Fransen ook overal hun auto neerkwakken hebben wij dat ook maar gedaan. Wat volgde waren een paar uurtjes in het prachtige park! Langs de dierentuin, de rozentuin en door de botanische tuin. Ondertussen nog even op het gras gelegen met een boekje om te relaxen. Heerlijk, was het! En nog gewoon gratis ook!

Op onze weg terug uit Lyon kwamen we in de file terecht. Erg vervelend en super warm in onze auto zonder airco. We hebben toen maar een afslag genomen en op een parkeerplekje heb ik gekookt. Want ondertussen hadden we erg honger. Het is heerlijk om zo flexibel te zijn met een camper!

De dagen erna hebben we de Vercors verkend. Het was daar wat hoger in de bergen dus kouder, vooral 's nachts. Maar na een paar heel warme dagen (30 graden) Toen we in de Drome kwamen, stond er bij een weggetje een bord dat je niet hoger mocht zijn dan 3,5 meter. Dat moest best lukken volgens ons. Vervolgens zaten we op een weg met overhangende rotsen boven ons en een muurtje aan de linkerkant. Bovendien was de weg maar iets van 3 a 4 meter breed, dus in de vele onoverzichtelijke bochten was dat best spannend! Het ging helemaal goed en het uitzicht was erg gaaf! We reden gewoon door een smalle kloof heen!

We hebben inmiddels ook meerdere hoge bergen bedwongen met ons busje, over vaak smalle en erg bochtige wegen, met mooie vergezichten. Dan ben ik altijd erg blij met zo'n goede chauffeur als Steven!
We vinden het tot nu toe erg leuk, met alle gratis camperplekken waar we overnachten. Soms zijn het saaie parkeerplekken, maar vaak zijn het ook mooie plekken die zelfs mooier zijn dan echte campings!
Zo stonden we in Grignan onder de eikenbomen, met uitzicht over (nog niet bloeiende) lavendelvelden. Dat was echt een van de mooiste plekken.

In Ruoms kwamen we op een camping terecht waar zo ongeveer alleen Nederlanders stonden. Ze bemoeiden zich met van alles. Wij keken op het bordje van de camping, met informatie en prijzen. We twijfelden of we het echt leuk vonden, maar aldus de Nederlanders moesten we doorrijden naar de receptie. Ook moesten we opletten dat we een plek met schaduw hadden. Tja, als het 30 graden is dan is dat niet echt iets wat je vergeet. Dit was gelukkig maar een nachtje. Wel hebben we lekkere sla gekocht van de camping!

Op de camperplekken zien we overigens veel Fransen en eigenlijk geen Nederlanders meer. Die Fransen hebben dan in 99% van de gevallen een camper die 3 a 4 keer groter is dan die van ons. Vaak kan er achterin dan een scooter of fietsen. En dan heb je dus echt een huis bij je. Vaak kijken ze dan naar ons, zo van: “Daar zou ik niet mee kunnen reizen!” Ach, wij zijn erg blij met ons campertje die een stuk groter is dan die we in Australie en Nieuw Zeeland hadden!

In Thueyts stonden we op een parkeerterreintje vlakbij een voetbalveldje en een uitzichtspunt. Je kon daar heel mooi uitkijken over de pont du diable. Een diep meertje met daaroverheen een brug. Het werd zo genoemd, omdat het zo diep was dat alleen de duivel er zou kunnen wonen. Er stond een verhaaltje dat recent het water gedaald was en dat er toen veel plastic zakjes in de bomen bleven hangen, de rest stroomde naar zee. De kans is klein dat een zeedier, zoals een zeeschildpad erin stikt, maar de kans bestaat. We hoeven nu niet meer bang te zijn dat de duivel in het meertje huist, maar die schildpad hoeft de duivel ook niet tegen te komen. Een leuk verhaaltje met een leuke moraal.


Gister stonden we aan een meertje en gingen we richting onze eerste boerderij! We zouden even rondkijken in Le Puy en Velay, maar een gratis parkeerplek was onvindbaar. Dus reden we door naar een camperspot dichtbij de boerderij, om te relaxen en wat laatste dingen te doen. Het regende inmiddels pijpenstelen en we hoopten dat het op de boerderij mooier weer zou zijn. We reden na een tijdje over een smal weggetje. Er waren wat huisjes en een meneer stond buiten. Hij vertelde ons in Frans met een zwaar accent dat we echt links moesten. Daar maakten we kennis met Vincent en Aurelie en hun kinderen. Ze hebben drie gastenkamers, waarvan er eentje voor ons is. De gastenkamers zijn pas een maand open en ook de groententuin zijn ze aan het opstarten. Er zijn 4 schapen, 2 honden en een jong katje die ze net die dag gekregen hadden. Omdat ze een drukke dag gehad hadden kregen om 19.00 uur de kinderen te eten en daarna om 20.30 wij. We hadden toen echt wel heel erg trek, maar dat werd beloond met een lekkere quiche! Ze vertelden over hun reiservaringen in een busje met een hond. En wij over de onze. Het was echt gezellig en we keken ernaar uit om te gaan werken.

Vandaag hebben we onkruid gewied en geleerd over hoe je bepaalde planten combineerd. Witte bonen bij mais, zodat ze omhoog kunnen klimmen. Heel interessant! Ook hebben we hooi omgekeerd en in rijtje gelegd, zodat het kan drogen. Het was hard werken in de brandende zon, maar daarna kregen we een heerlijke lunch met brood, vleeswaren zoals alleen Fransen dat kunnen eten, kaas en voor de liefhebbers chips (?!) en bier of wijn. Heerlijk! Ze waren best bang dat we vegetarisch waren, want ze eten veel vlees werd ons verteld. Wij hebben een paar weken geen vlees gegeten, dus ik vond het best! Het is gezellig en we hebben een super mooie kamer in de gerestaureerde boerderij!

Au revoir!


Steven en Nynke